การคุ้มครองสิทธิเจ้าของร่วมอาคารชุดต่อการเก็บรวบรวมข้อมูลชีวภาพเพื่อควบคุมการเข้าออกอาคาร : ศึกษากรณีความยินยอมของเจ้าของข้อมูล

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาวิเคราะห์ เงื่อนไขและองค์ประกอบของความยินยอม เกี่ยวกับการเก็บรวบรวมข้อมูลส่วนบุคคล   โดยเปรียบเทียบกฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของประแทศไทยกับกฎหมายสหภาพยุโรป  2. ศึกษาวิเคราะห์การขอความยินยอมเจ้าของอาคารชุดในการเก็บรวบรวมข้อมูลชีวภาพ เพื่อวัตถุประสงค์ในการรักษาความปลอดภัยและการควบคุมการเข้าออกอาคาร  ภายใต้องค์ประกอบตามกฎหมายของความยินยอมโดยอิสระ (Freely given consent) โดยเปรียบเทียบกฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลของประเทศไทยกับกฎหมายสหภาพยุโรป  3.จัดทำข้อเสนอแนะแนวปฏิบัติแก่นิติบุคคลอาคารชุดเพื่อปรับเปลี่ยนมาตรการรักษาความปลอดภัยและควบคุมการเข้าออกให้สอดคล้องกับกฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล

งานวิจัยนี้ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพในการวิเคราะห์เนื้อหา เปรียบเทียบพระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 กับกฎหมายคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลสหภาพยุโรป ผลการวิจัยพบว่า 1. การขอความยินยอมจากเจ้าของห้องชุดเพื่อการเก็บรวบรวมข้อมูลชีวภาพ ต้องเป็นไปโดยอิสระ (Freely given consent)  ตามมาตรา 19  เช่นเดียวกับ กฎหมายสหภาพยุโรปมาตรา 4 (11) ซึ่งมีเงื่อนไขย่อย 4 ประการ ได้แก่ ความไม่สมดุลเชิงอำนาจต่อรอง  ผลกระทบทางลบ การสร้างเงื่อนไข และ ความยินยอมที่เจาะจง 2. ในกรณีนิติบุคคลอาคารชุดปรับเปลี่ยนวิธีการจัดการทรัพย์ส่วนกลางโดยกำหนดให้เจ้าของห้องชุดต้องสแกนใบหน้าหรือข้อมูลชีวภาพอื่น และขอความยินยอมจากเจ้าของข้อมูลโดยไม่มีทางเลือกสำหรับผู้ไม่ยินยอมให้สามารถผ่านเข้าออกโดยวิธีอื่น  ความยินยอมดังกล่าวไม่ชอบด้วยกฎหมายเพราะไม่สอดคล้องกับเงื่อนไขของความยินยอมโดยอิสระ     3. ผู้วิจัยจึงจัดทำข้อเสนอแนวทางปฏิบัติสำหรับนิติบุคคลอาคารชุดรวมถึงข้อเสนอในการปรับปรุงแก้ไขข้อบังคับอาคารชุดในส่วนที่เกี่ยวกับการจัดการทรัพย์ส่วนกลางเพื่อกำหนดให้มีทางเลือกอื่นสำหรับเจ้าของห้องชุดที่ไม่ยินยอมให้เก็บรวบรวมข้อมูลชีวภาพในการผ่านเข้าออกอาคาร