การศึกษาความต้องการการฝึกอบรมของบุคลากรในงานอุตสาหกรรม กรณีศึกษา เขตพระราม 4 จังหวัด กรุงเทพมหานคร

เนื้อหาบทความหลัก

เดโชชัย สาพิมพ์
ชัยยะเนตร ถาพินนา
รัชเมธี รชตวัฒนกุล
ธราวุฒิ พูลสวัสดิ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความต้องการการฝึกอบรมของบุคลากรในงานอุตสาหกรรม   ประชากรกลุ่มตัวอย่าง คือ บุคลากรในงานอุตสาหกรรมในหน่วยงานกรณีศึกษา  เขตพระราม 4  จังหวัดกรุงเทพมหานคร โดยการกำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่าง  จำนวนทั้งสิ้น 200คน และใช้การสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง  เครื่องมือในการเก็บข้อมูล คือ แบบสอบถาม 2 ส่วน โดยผ่านการตรวจสอบความถูกต้องเชิงเนื้อหา (IOC) และการหาค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม เท่ากับ .830   และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล มีดังนี้ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติ การเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างตัวแปร 2 ตัว (Independent-Samples : t-test)  การเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างตัวแปรมากกว่า 2 ตัว ด้วยการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว(One-way Analysis of Variance: One-way Anova : F-test)


ผลการวิจัย ด้านปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่ เป็นเพศชาย  คิดเป็นร้อยละ 53.0   อายุระหว่าง 21-25 ปี  คิดเป็นร้อยละ 51.5   ระดับการศึกษาปริญญาตรี คิดเป็นร้อยละ 59.5  ระยะเวลาในการทำงาน  1-3 ปี คิดเป็นร้อยละ 45.5   รายได้เฉลี่ยต่อเดือน  15,001-20,000 บาท คิดเป็นร้อยละ 60.5   ในช่วง 1 ปี ได้รับการฝึกอบรมในการทำงาน 1-3 ครั้ง คิดเป็นร้อยละ 64.0   ต้องการฝึกอบรมในรูปแบบ On Site คิดเป็นร้อยละ 71.5  ช่วงระยะเวลาในการฝึกอบรมต่อครั้งที่มีความเหมาะสม คือ ครึ่งวัน คิดเป็นร้อยละ 46.5  สรุปด้านความต้องการการฝึกอบรม พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับน้อยสุด (1.76)   และหากพิจารณาในแต่ละด้านโดยเรียงจากค่ามากสุดไปค่าน้อยสุด พบว่า    ด้านความต้องการของตนเอง อยู่ในระดับน้อยสุด (1.75)  ด้านความต้องการของงาน อยู่ในระดับน้อยสุด (1.53) และด้านความต้องการขององค์กร อยู่ในระดับน้อยสุด (1.10)   และหากพิจารณารายหัวข้อโดยเรียงตามลำดับมากไปหาน้อย พบว่า   การฝึกอบรมทำให้มีความกระตือรือร้นหรือเกิดความตระหนักในการปฏิบัติงานมากขึ้น (1.81) ผู้จัดการฝึกอบรมควรวางแผนการติดตามผลการปฏิบัติงานของผู้เข้าอบรมอย่างต่อเนื่อง (1.81) ท่านได้รับการฝึกอบรมที่พัฒนาความรู้และทักษะในการทำงานอย่างต่อเนื่อง (1.80) เนื้อหาในการจัดฝึกอบรมควรอยู่ในช่วงเวลาที่เหมาะสม (1.80) การคัดเลือกหัวข้อในการฝึกอบรมควรสอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของหน่วยงาน (1.79)    ด้านการทดสอบสมมติฐาน พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลด้านช่วงระยะเวลาต่างกันมีความต้องการการฝึกอบรมแตกต่าง และ ปัจจัยส่วนบุคคลด้านเพศ อายุ การศึกษา ประสบการณ์ทำงาน รายได้เฉลี่ยต่อเดือนและช่วงเวลาในการฝึกอบรม และ ความต้องการฝึกอบรมรูปแบบต่างกัน ไม่แตกต่างกัน 

รายละเอียดบทความ

วิธีการอ้างอิง
การศึกษาความต้องการการฝึกอบรมของบุคลากรในงานอุตสาหกรรม กรณีศึกษา เขตพระราม 4 จังหวัด กรุงเทพมหานคร (สาพิมพ์ เ., ถาพินนา ช., รชตวัฒนกุล ร., & พูลสวัสดิ์ ธ. , Trans.). (2025). การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ เบญจมิตรวิชาการ ครั้งที่ 15, 15(6), 577-590. https://benjamit.thonburi-u.ac.th/ojs/bmv15/article/view/360
ส่วน
บทความวิจัย

วิธีการอ้างอิง

การศึกษาความต้องการการฝึกอบรมของบุคลากรในงานอุตสาหกรรม กรณีศึกษา เขตพระราม 4 จังหวัด กรุงเทพมหานคร (สาพิมพ์ เ., ถาพินนา ช., รชตวัฒนกุล ร., & พูลสวัสดิ์ ธ. , Trans.). (2025). การประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติ เบญจมิตรวิชาการ ครั้งที่ 15, 15(6), 577-590. https://benjamit.thonburi-u.ac.th/ojs/bmv15/article/view/360