รูปแบบการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ของนิสิตสาธารณสุขศาสตร์ ในสถาบันอุดมศึกษา จังหวัดนนทบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความฉลาดทางอารมณ์ด้านความดี ความเก่ง และความสุข ก่อนและหลัง ได้รับโปรแกรมรูปแบบการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ของนิสิตสาขาสาธารณสุขศาสตร์ 2) เปรียบเทียบระดับความฉลาดทางอารมณ์ของนิสิต ด้านความดี ความเก่ง และความสุข 3) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับความฉลาดทางอารมณ์ ด้านความดี ความเก่ง และความสุขของนิสิต โดยการศึกษากึ่งทดลอง กลุ่มตัวอย่างคือ นิสิตสาขาสาธารณสุขศาสตร์ ใน จังหวัดนนทบุรี  จำนวน 60 คน เครื่องมือ คือแบบสอบถามความฉลาดทางอารมณ์ และแผนการศึกษารูปแบบการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ วิเคราะห์ข้อมูลร้อยละ คะแนนเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ระดับความฉลาดทางอารมณ์ และสหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) ก่อนได้รับโปรแกรมรูปแบบการพัฒนาความฉลาดทางอารมณ์ คะแนนเฉลี่ย 146.23 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 4.82 หลังได้รับโปรแกรม คะแนนเฉลี่ย 144.80 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 7.03 อยู่ในระดับกลาง ร้อยละ 86.67 คะแนนเฉลี่ย 146.69 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 5.32, 2) การเปรียบเทียบระดับความฉลาดทางอารมณ์ กลุ่มควบคุม มีคะแนนเฉลี่ยมากกว่ากลุ่มทดลอง กล่าวคือ กลุ่มควบคุมคะแนนเฉลี่ย 146.80 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 6.31 กลุ่มทดลอง คะแนนเฉลี่ย 144.80 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 7.03 แตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (t= -1.160, p=0.251) ระดับความฉลาดทางอารมณ์ของกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุม อยู่ในระดับปกติ คือ144.80, 146.80 และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างองค์ประกอบทั้ง 3 ด้านกับความฉลาดทางอารมณ์ พบว่าองค์ประกอบด้านความดี ความสัมพันธ์ระดับปานกลาง (r=0.793) องค์ประกอบด้านความสุข และองค์ประกอบด้านความเก่ง ความสัมพันธ์ ระดับต่ำ คือ (r=0.443) และ (r=0.216) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.01